Stelt u zich eens voor: een paardenweide met het gezondste gras voor uw paard dat zeer goed bestand is tegen een sprint door de weide, die het hele jaar mooi groen blijft. Dat kan, maar daarvoor is wel het juiste graszaad en een goede bodemvoorbereiding nodig.

Graskeuze
De keuze van het grasmengsel wordt bovenal gebaseerd op de toepassing. Welk dier komt er op de weide te staan en ligt de nadruk op het maaien van het gras ten behoeve van voeder, of het faciliteren van evenementen. De wetenschap dat een paard het gras afbijt op minder dan een centimeter terwijl er bij een koe 4 cm gras blijft staan, is bijvoorbeeld al bepalend voor de graskeuze. Daarnaast moet het gras van een paardenweide langzamer verteren dan het gras dat gebruikt wordt voor melkvee, omdat paarden goed ziek kunnen worden van gras dat te snel verteerd. Gras is zeker niet zomaar gras.

Gezondheid
Paarden zijn vatbaar voor osteochondrose (OC), een gewrichtsaandoening die zich vooral openbaart bij jonge paarden die nog niet of nog maar kort in training zijn. Deze aandoening ontstaat op jonge leeftijd wanneer het kraakbeen in de gewrichten zich niet correct omzet naar bot. In het ergste geval kan de ziekte over gaan in osteochondrose dissescans (OCD). Dit zijn losse botsplinters die irritatie en pijn in het gewricht kunnen veroorzaken.
Het risico op OC/OCD neemt toe naarmate het jonge paard een te hoge opname aan energie -zoals fructanen- te verwerken krijgt, zoals aanwezig in veel melkvee-grassen. Voor een hoge melkproductie wordt er in koeiengras onder andere geselecteerd op een hoog fructaangehalte, waardoor koeienweiden ongeschikt zijn voor paarden. Bij de samenstelling van specifi eke paardengrasmengsels wordt dan ook geselecteerd op grassen met een laag fructaangehalte, zodat paarden tijdens het grazen voldoende energie krijgen maar nooit teveel.

Deze wetenschap heeft ertoe geleid dat in paardengras speciaal gekweekte grasrassen worden gebruikt. Geen koeiengras met hoge fructaanwaarden en geen gazongras waarin voor paarden schadelijke endofyten kunnen zitten. Dit zorgt ervoor dat de manier waarop een weide wordt ingericht afhankelijk is van het dier wat erop komt te verblijven, waarbij de gezondheid van het dier centraal staat.

Sport
Een paard trekt graag een sprint, waar de grasmat behoorlijk onder kan lijden. Door grassen te kiezen met een stevige wortel blijft de mat goed dicht. Op open plekken ontstaan onkruiden zoals ruwbeemd en straatgras, die een paard met wortel en al afvreet. Hierdoor krijgt het paard relatief veel zand binnen met alle gevolgen van dien, zoals bijvoorbeeld zandkoliek. Ook zijn dit onkruiden die niet tegen droogte kunnen waardoor de zomerproductie matig is.

 

Oplossing
Het mag duidelijk zijn; paardengras is iets heel anders dan koeiengras. Hoewel een leek met het blote oog bijna geen verschil ziet, is het cruciaal om per dier het juiste gras te gebruiken. Een schoolvoorbeeld van hoe paardengras moet zijn, is Horsemaster van Barenbrug. Het bevat nagenoeg geen endofyten en heeft een zeer laag fructaangehalte. Het is een mengsel van vijf soorten gras. Afhankelijk van de grondsoort zal de ene of de andere soort zich meer presenteren, maar op iedere grondsoort wordt een sterke en gezonde weide verkregen. Timothee is zeer smakelijk gras en houdt van koude gronden. Veldbeemd zie je meer op nattere gronden en roodzwenken meer op armere, drogere gronden. Het aanwezige Engels raaigras bevat zeer weinig fructaan en zorgt daarnaast voor een zeer dichte zode, zodat zandkoliek voorkomen wordt. Alle rassen van de verschillende soorten bevatten weinig fructaan. Het resultaat: een paardenweide met het gezondste gras voor uw paard dat zeer goed bestand is tegen een sprint door de weide, die het hele jaar mooi groen blijft.

Bron: Hippo Revue, april 2012, pg 104-105